Omar El Hri

Het verschil tussen hulpverlening en coachen is de manier van kijken. Coaching is doelgericht en richt zich op de toekomst terwijl hulpverlening vaak ook stilstaat bij de wortels van het probleem en probeert te ontdekken waar het probleem vandaan komt. Als coach ben ik iemand die de cliënt in zijn of haar waarde laat. Ik laat de cliënt zelf de antwoorden te helpen vinden en daar toe middelen, vormen en vragen aan te reiken. Iemand is pas echt geholpen als hij of zij zichzelf heeft geholpen.

Als hulpverlener stel ik mezelf continu vragen als: ” Wie zit er tegenover mij? Wat heeft hem of haar zo gemaakt? Waarom maakt hij of zij bepaalde keuzes?” Door diepe vragen te stellen kom ik tot de bron van het probleem. Observatie en tijd nemen om mijn client te leren kennen geeft de client ook tijd om wederzijds mij te leren kennen en zichzelf open te stellen. De zinvolle hulpverlener is uitnodigend naar de cliënt om de hulpverlening aan te gaan. Bij deze uitnodiging ben ik wel vanaf het begin heel duidelijk in wat ik de cliënt wel en niet kan bieden en welke realistische doelstellingen van de therapie kan verwachten.
Werkervaring:
15 jaar ervaring gevangeniswezen vanaf 2002 t/m 2016: forensisch psychiatrie, verslaving
16 jaar ervaring kind en Jeugdpsychiatrie & Jeugdzorg:
Van 1998 t/m 2002 bij OG Heldring stichting
Van 2007 tot heden bij Academisch centrum voor kind en jeugdpsychiatrie de Bascule. Vanaf 2012 klinisch therapeut eetstoornissen. Vanaf 2021 Individueel behandelaar, trainer en ouderbegeleider eetstoornissen.